Bu teori, Alman biyolog Ludwing Von Bertalonffy'nin 1950-1968 yılları arasında yayınlanan eserleriyle ortaya çıktı.
Genel sistemler teorisi, sistemlerin özelliklerinin unsurlarını ayıramayacağını onaylar, çünkü bir sistemin anlaşılması, yalnızca parçalarının tüm karşılıklı bağımlılıklarını içeren küresel olarak çalışıldığında gerçekleşir.
TGS, üç temel dayanağa dayanmaktadır:
- Sistemler, sistemler içinde mevcuttur. Sistemler açık. Bir sistemin işlevleri, yapısına bağlıdır.
Sistem teorisi, iki temel nedenden dolayı hızlı bir şekilde yönetim teorisine girdi:
- Kendisinden önce gelen teorileri sentezleme ve entegre etme ihtiyacı nedeniyle, davranış bilimleri organizasyon, sibernetik ve bilgisayar teknolojisi çalışmalarına uygulandığında başarılı bir şekilde alarak, bir araya gelen fikirlerin muazzam geliştirme ve işleyiş olasılıklarını getirdi. yönetime uygulanan bir sistem teorisine doğru.
Sistem kavramı: Bir birim oluşturmak için birbiriyle ilişkili ve birbirini etkileyen çeşitli öğeler kümesi.
Kilit nokta, onun çeşitli unsurları arasındaki ilişkiler tarafından oluşturulur; bir dizi nesne var olabilir, ancak bunlar birbiriyle ilişkili değilse bir sistem oluşturmazlar.
Sistem özellikleri
- Amaç veya hedef. - Birimler veya öğeler ve ilişkiler, bir hedefe ulaşmaya çalışan bir dağılımı tanımlar. Küreselleşme.- Her sistemin organik bir doğası vardır; Sistemin herhangi bir birimindeki herhangi bir uyaran, aralarındaki ilişki nedeniyle diğer tüm birimleri etkileyecektir. Entropi. - Sistemlerin yıpranma veya parçalanma eğilimi, yani entropi arttıkça, sistemler daha basit hallere ayrışır. Homeostaz. - Sistemin parçaları arasındaki dinamik denge, yani sistemlerin ortamdaki iç ve dış değişikliklerin dengesine uyum sağlama eğilimi. Equifinality.- Farklı başlangıç koşullarından ve farklı yollardan canlı bir sistemin aynı nihai duruma ulaştığı gerçeğini ifade eder. Hangi işlemi alırsanız alın, sonuç aynıdır.
Sistemlerin sınıflandırılması.
- Doğal sistemler: Çevrede bulunanlardır. Yapay sistemler: İnsan tarafından yaratılırlar. Sosyal sistemler: Amacı ortak bir amacı olan insanlardan oluşur. İnsan-makine sistemleri: Bazen kendi kendine yeterliliği elde etmek isteyen ekipman veya diğer türden hedefleri kullanırlar. Açık sistemler: Çevre ile sürekli olarak madde ve enerji alışverişinde bulunurlar. Kapalı sistemler: Kendilerini çevreleyen çevre ile değiş tokuş yapmazlar, herhangi bir çevresel etkiye karşı hermetiktirler. Geçici sistemler: Belli bir süre dayanırlar ve daha sonra kaybolurlar. Kalıcı sistemler: İnsanların yaptığı operasyonlardan çok daha uzun sürüyorlar yani zaman faktörü daha sabit. Kararlı sistemler: Özellikleri ve operasyonları değişmez veya bunu sadece tekrar eden döngülerde yaparlar. Kararlı olmayan sistemler: Her zaman sabit değildir ve zamana ve kaynaklara göre değişir veya ayarlanır. Uyarlanabilir sistemler: Çevresi ile tepki verir, işleyişini, başarısını ve hayatta kalmasını iyileştirir. Uyarlanmayan sistemler: Elimine edilebilecek veya başarısız olacak şekilde entegrasyonlarında sorunlar yaşarlar. Deterministik sistemler: Öngörülebilir bir şekilde etkileşirler. Olasılık sistemleri: Belirsizlik sunarlar. Alt Sistemleri: Orijinal sisteme dahil edilen daha küçük sistemler. Supersystems: Orijinal sistemin bir parçasına atıfta bulunabilen son derece büyük ve karmaşık sistemler.
Sistematik unsurlar.
Sistem, aşağıdaki gibi bir dizi parametreden oluşur:
- Giriş veya giriş. Sistemin çalışması için gerekli bilgilerle sağlanan başlangıç gücüdür Çıktı veya ürün (çıktı). Sistemin unsurlarının ve ilişkilerinin toplanacağı amaçtır İşleme veya transformatör (verim). Girdileri çıktılara dönüştürme mekanizmasıdır. Geri bildirim (geri bildirim). Çıktıyı önceden belirlenmiş bir kriterle karşılaştırmaya çalışan sistemin işlevidir: Çevre. Sistemi dışarıdan çevreleyen ortamdır.
Açık bir sistem olarak organizasyon.
Bir şirket, müşteriler, tedarikçiler, rakipler, sendika kuruluşları veya diğer birçok dış temsilci gibi çevresi ile dinamik bir etkileşimi sürdüren, insan tarafından yaratılmış bir sistemdir.
Çevreyi etkiler ve ondan etkiler alır. Aynı zamanda, hem organizasyon hem de katılımcıları için bir dizi hedefe ulaşmak amacıyla uyum içinde çalışan, birbiriyle ilişkili çeşitli taraflardan oluşan bir sistemdir.
Organizasyon, birbirleriyle dinamik etkileşim içinde olan birçok alt sistemden oluşan bir bütün olarak görülmelidir. Bu tür alt sistemlerin davranışı, bireysel davranışlara dayalı örgütsel fenomenleri incelemek yerine analiz edilmelidir.
Organizasyon modelleri.
Katz ve Kahn modeli
Katz ve Rosenz Welg modeli
- Değişkenler; Bunların tümü, sistemi değiştirebilen ve sistemin herhangi bir yerinde bulunan eylemlerdir. Parametreler; Sistemin gerçek durumunu (sabitler) belirleyen miktarlardır. Bileşenler; Bu sistemin tanımlanabilir parçalarıdır. Nitelikler; Sistemin işleyişini hızı, hassasiyeti ve güvenilirliği açısından etkilerler, yani söz konusu sistemin bileşenlerini tanımlarlar. Yapı; Sistemin bileşenleri ile öğelerin amaçlarına ulaşmak için çalışma derecesi arasındaki ilişki seti.
