1772'de Marc-Joseph Marion du Fresne Tazmanya kıyılarına geldi ve Tazmanyalıların 8.000 yıl içinde gördüğü ilk yabancı oldu.
Fagan (1998) Tazmanya'ya ayak bastığında Marion du Fresne'nin sahile gelen tahtaları toplayan yerlileri nasıl bulduğunu anlatıyor. Du Fresne ve adamları, dikkatli bir şekilde yaklaşarak onlara hediyeler sundular. Tazmanyalılar yığılmış ağacın önünde işaret ederken onları reddetti. Kafası karışan kaptan, bir iyi niyet jesti olarak, hazırlandıklarına inandığı şenlik ateşini yakmalarına yardım edebileceğini düşündü. Bunu yaparken, Tazmanyalılar terörle yakındaki bir tepeye kaçtılar ve şaşkın Fransızlara taş atmaya başladılar. Tazmanyalıların aceleci uçuşu, en azından ziyaretçileri kadar rahatsız olduklarını gösteriyor. Sahilde başka ne için odun yığını yapmak istersin? Fransızlar düşünürdü.Eğer odun yığınımızı yakarlarsa, bize saldırmaktan başka ne yapmak istiyorlar? Tazmanlar yansıtacaktı.
Bu ilk temastan sonra, Tazmanyalıları ve ardışık ziyaretçilerini ayıran iletişim eksikliği, 100 yıl içinde hızlananların yok olmasına yol açtı.
Bu karşılıklı yanlış anlama, büyük Avrupa keşif günlerinde neredeyse bir normdu. James Cook gibi tecrübeli gezginler bile, "ilkel" insanların zengin cennet ortamlarında ekonomik durumlarını iyileştirmekle ilgilenmediklerini ve sadece yaşamaktan memnun olduklarını düşünüyorlardı. Avrupalılar için anlaşılmaz bir şey. (Fagan, 1998).
El hareketi gibi en basit ve görünüşte evrensel iletişim biçimlerinin bile kültüre bağlı olarak farklı anlamları olabilir. Geçen yüzyılın 60'lı yıllarının sonunda, David Attenborough, o zaman bile benzersiz olan Yeni Gine'de Batılılarla temas etmeden kalan bir kabile ile yüz yüze görüşme fırsatı buldu. İngiliz ve yerel olan her iki kültürün de bulduğu tek etkili iletişim yolu, yüzün gülümsemek gibi birkaç duygusal hareketi idi (Fagan, 1998).
Artık kültürler arasında ilk karşılaşmalar yok ve ortak bir dile sahip olmak konunun ciddiyetini azaltabilmesine rağmen, iletişim zorluğu oluşmaya devam ediyor. Çin'e seyahat ederseniz, İngilizce iletişim kurabilirsiniz, ancak muhtemelen kibarca nasıl sürüleceğini, yemek yemeyi, yemek çubuklarını bilmemek gibi "sosyal sakarlık" yaparak yerel halk arasında garipliğe neden olmayacaksınız.
Birbirimizi anlamanın zor olmasının nedeni, her birimizin zihnimizi, deneyimlerimizden, algıladığımız dünyayı belirli ve belirli bir şekilde yorumlamayı öğreten belirli bir kültüre göre şekillendirmesi ile ilgilidir. şekillendirirler. Geçmiş deneyimlerimizden ve daha sonra onlara atfettiğimiz anlam, şimdiki deneyimlerimizi yorumlarız.
Bu geçmiş deneyimlerle, zihne gömülü olarak taşıdığımız ve bilinçsizce, Gerçekliği gördüğümüz (ve çarpıtılmış!) Bir filtre yaptığımız söylenebilir. Soru, en iyi kahvaltı nedir? tek bir evrensel cevabı yoktur. İnsanlığın çoğunluğu sabahları bir şeyler yiyebilir, ancak bu eyleme verilen önem, anlamı, nasıl ve ne yapılması gerektiği ve nihayetinde nasıl yapıldığı büyük ölçüde değişir.
Yukarıdakilerin bir şirketteki anlamı nedir?
Daha önceki deneyimlerimize göre şeylere farklı önem ve anlam verme ilkesi, "kültürel ortaklar" arasında işler. Otomatik zihin filtreniz sadece diğer birçok insan için ortak bir kültür tarafından değil, aynı zamanda birkaç kişiyle paylaşılan deneyimler ve yine kendine özgü başkaları tarafından şekillendirilir.
Belirli bir büyüklükten sonra, bir şirket çalışanlarını bir şekilde düzenlemelidir. Bu, insanların farklı gruplara ayrıldığını varsayar. Böylece, göreceli olarak tecrit edilmiş tecrübe alanları oluşur.
Çalışan olarak rolümüzde, eğer şirket yönetiminin bir parçasıysak, deneyimlerimiz orta düzey yöneticilerden farklı olacaktır; Lojistik Departmanında çalışanlar, Satın Alma Departmanında çalışanlardan farklı olacaktır; vb.
Bu deneyimler farklı insanları aynı gerçeği farklı bir şekilde filtreleyecek ve yorumlayacaktır. Yorumlayıcı uzaklaşma, birinin diğerinin perspektifini saçma olarak düşünmesine neden olabilir, tıpkı farklı olduğu için! Tazmanyalılara kıyasla bizi on sekizinci Fransızlara dönüştürür. Üretim merkezlerinde çalışanlar, “gerçek sorunlarının” yanlış anlaşılmasından haklı olarak şikayet ettiklerinde, bir şirketteki deneyimim bu, ofislerden çalışan, çözmelerine yardımcı olmak zorunda olduğumuz diğerlerini gösterdi.
Zihni somut deneyimlerden şekillendirme yeteneği, insanın muazzam uyarlanabilir yaratıcılığına katkıda bulunur; Bunu hem bir tür olarak hayatta kalmak hem de bir şirketteki günlük olasılıklara çözüm bulmak için kullanıyoruz. Ancak, karşılıklı anlayış ve iletişim için engeller yaratmayı içerir. Bu güçlükle yaşamak zorunda olmamıza rağmen, etkisini önemli ölçüde azaltmak mümkündür. Bunun için, tüm insanların, gerçeğin birçok olası yorumu arasında, bilmeden, gerçek olanı kendileri olarak üretmelerini ve kabul etmelerini şart koşan zihnine gömülü çarpık bir filtre eklediği akılda tutulmalıdır. Ve aynı şey sana da olur.
Her ikimiz de, 20. yüzyılın ikinci yarısından önce çoğu Avrupalı kaşif tarafından taşınan gibi kibirli olmayan, meraklı bir anlayışla yaklaşmayı içeriyorsa, şirketteki konumu etrafında iletişim ve işbirliğini zenginleştirebiliriz., kendilerine ekleyen ve zenginleştiren gerçekliğin yeni olası yorumlarını öğrenmek için başkalarına.
kaynakça
- Fagan, Brian M. (1998). Kültürler Çatışması 2. Ed.Oxford (İngiltere): AltaMira Press.
